kwento

Liturgical Congress nung saturday (June 2o, 2009) sa SMX Convention Center. All members ng sub-ministries ng Archdiocese of Manila. 5,100 ang umattend, hindi pa kasama ang support staff at organizers.

Biruan nga namin:
1. Kung me dala na ko ng A (H1N1) virus (dahil galing ako sa airport duty ko), hundreds agad ang mahahawaan ko. Eh ako pa, Ms. Congeniality ako. Lakad dito, lakad dun. Bati dito, bati dun hehehe
2. Kung pasasabugin ang SMX, walang magseserve pagdating ng Linggo sa mga kani-kaniyang parishes hehehe. Thank God at wala namang nag-attempt na ganun.

Another thing happened...

Curious ako kung SBC boy attended the Congress. So i texted him

L: hi, asa congress ka ba?

SBC: yup, san ka banda?
(then he started calling, pero hindi ko sinagot)

L: uhm, asa dulo kami eh F1 (knowing na nasa kabilang dulo ang Vicariate nya)

SBC: anong color nyo (referring sa uniform na gamit namin)
(then he started calling again but this time di ko na sinagot kasi he has a tendency to be persistent)

and then voila! bigla siyang dumating. tinginan nga lahat ng taga ICP na nakaka-alam na me "something" sa pagpunta nya. At ang mga ngiti nila, priceless! Ako naman, natural lang pero medyo kinakabahan, siguro dahil dun na lang ulit kami nagkita ng up close. He said hi, and asked where Monsi is. Sabi ko wala pa, and I asked him kung sa Vicariate ba niya siya sumama. Oo daw. After nun, he said goodbye since magstart na yung Congress.

When he left, hiyawan ang mga kasama ko. Lester pointed out na I was sparkling daw, sabi ko nye nye nye! Sabi ni Les, ganda daw ng jacket na suot ni SBC, sabi ko oo nga eh. Isang salita ko lang daw, mapapasa-akin yung jacket hahahaha!!!

and then the Congress started.

But what made me smile the whole day?

It was the thought na sa 5,099 na tao sa loob ng SMX Convention Center, nakita pa din nya ko at napuntahan....


pero on the other hand, sabi nga ni Jolo, reminder daw yun na lumalaki na talaga ko kasi nakita pa din ako ni SBC hahahaha!